Nieuw Zeeland

Het is nog maar minder dan 2 weken geleden sinds mijn vorige bericht, maar wij hebben al weer veel beleeft!

Eerst naar Rotorua gereden, een plek waar veel vulkanische activiteit is. Er hangt in het hele gebied een zwavel lucht, op de ene plek wat sterker dan de andere.
De volgende dag hebben we een wandeling naar watervallen gemaakt, een mooie tocht door begroeid gebied. Toen bij een waterval een bordje stond met waterval zijn we terug gegaan. Achteraf bleek dat een stukje verder nog een veel grotere waterval was, die helaas niet gezien.

Inmiddels was onze 2e accu kapot gegaan (deze geeft stroom aan het leef gedeelte van de camper). Gelukkig konden we in Rotorua naar een service punt, waar deze accu vervangen is. We hebben 2 avonden met kaarslicht geleefd, heel sfeervol.

Om kosten te besparen staan we niet elke dag op een camping maar staan we ook op DOC sites, die kosten van 0 euro tot 7 euro per nacht. De ene heeft helemaal niks de andere wc en stromend water. Om toch lekker te kunnen douchen gaan we ongeveer om de drie dagen naar een camping met douche. De camping in Tourangi had zelfs een spa (bubbelbad) dat was wel even lekker.

Vanaf Tourangi hebben we ook onze eerste bijzondere tocht geboekt: de Tourangi Crossing (Mount Doom uit de lord of the rings)
We moesten om 7:30 verzamelen voor deze guidedtour. Vanuit de tour werd ook extra kleding zoals bergschoenen, handschoenen, ijsbijl en ijspinnen geleverd.
Van half 10 tot half 4 gewandeld door vulkanisch gebied, vanwege activiteit in augustus was niet de hele route open. We hebben, naar het schijnt, het mooiste deel dubbel gelopen. Helaas door slecht zicht en harde wind met ijsregen boven in niet van het uitzicht kunnen genieten. We liepen delen door pap sneeuw, soms zakte je tot je knie diep weg jn deze sneeuw. Halverwege hebben we nog geoefend met een emergency shelter, een grote lap wind dichte stof die je over de hele groep doet. Eronder was het windstil en meteen een stuk warmer, best een leuke ervaring.
Op de weg terug klaarde het op en hadden we wel goede uitzichten.

Dit was voorlopig ons laatste tripje op het noordereiland want de dag erna zijn we naar Wellington gereden. Een mooie stad (hoofdstad) met een paar gezellige straten. Omdat onze ferry pas om 08:00 de volgende dag vertrok hebben we gevraag of we mochten parkeren/slapen op het terrein van de ferry maatschappij, wat mocht. We hebben zelf vanaf 21:00 de vorige avond al de camper in de rij gezet we stonden dus dik vooraan! Wij weten nu ook het is om een nacht voor de winkel slapen bij de lancering van bijvoorbeeld een nieuwe Ipone.

De wind aan de kade was alleen zo hard dat we allen die nacht wakker werden met het idee dat de camper om zo waaien, wat natuurlijk niet gebeurde.

De boot was wat onstuimig aangezien het niet veel anders was dan die nacht, ik werd zelfs wat misselijk. Op de boot waren 2 Nederlandse meisjes aan het rummikubben, ik heb ze meteen uitgedaagd voor een potje (2e potje gewonnen:) ).
De ferry voor het laatste deel tussen rotsen van het zuidereiland, wat mooie uitzichten gaf.
Die dag door gereden naar het Abel Tasman park, het was nog steeds erg slecht weer met regen en wind stoten. Niet erg om in de auto te zitten dus.

De volgende dag om 9 uur per water taxi naar bark bay gebracht vanaf daar 23 km van de Abel Tasman route terug gelopen (totaal 52 km, 3 dagen lopen). Best een eindje waar we 7 uur over deden. Mooie route met uitzichten over baaitjes met een blauwe zee. Op het einde geprobeerd af te steken over een stuk droog gevallen zee. Sommige stroompjes waren helaas iets te breed voor Stef, die dan ook met natte voeten terug kwam bij de camper.
Toen nog door gereden voor onze eerste echte freedom camping, camper ergens langs de weg gezet en daar prima geslapen.

De volgende dag bij de golden bay 2 leuke wandelingen gemaakt. De eerste bij farwell split, de meest noordelijke punt van het zuider eiland. Het is een lange zand punt die aan het einde alleen natuur gebied is.
Na ongeveer ander half uur lopen zagen we de route niet meer, omdat we het niet eens waren over de route ben ik doorgelopen over het strand en zijn Sam Stef en Jordi dwars door de begroeing gelopen. Na een half uur had ik de route weer en nog een half uur later was ik bij de camper. Gelukkig had ik zelf de sleutel want na nog een uur begon ik toch wat ongerust te worden waar ze bleven. Toen ik belde waren ze er bijna.
Toen door gereden naar cape farwell en wharariki beach. Daar zonder Jordi (wilde even wat lezen), leuke wandeling tussen de schapen gemaakt. De route leidde langs de kust waar we een aantal zeehonden gezien hebben! Verder een mooi uitgeslepen rots, cape farwell.

Daarna doorgereden naar onze tweede freedom camping, dit keer een Veldje waar meerdere campers staan langs een riviertje.


Het rijden gaat nog wat langsaam. We hebben na 2000 km rijden al 2 voertuigen ingehaald. De eerste een kleine grasmaaier (heel knap van Sam) en de tweede paard en wagen (een puike maneuvere van Jordi). Wij zijn zelf al wel door veel ingehaald o.a. een boot (weliswaar op een trailer), vrachtauto's en andere campers.